Yalnızlık Üzerine Bir Deneme

Yalnızlık, kişinin kendi oluşunu olumlamasıdır. Tek başına kalması değil, kendini olumlamasını, kendini kendinden yola çıkarak oluşturmasıdır. Yalnızlık bir terk ediliş değil, terk etmektir. Yerleşik olana sırtını dönmek, kendini baştan aşağı yaratmaktır. Kendini yaratabilendir yalnız olan kişi ve kendini kendi içinde olumlayarak varoluşunu sürdürür. Her şeyden önce yalnızlık, güçlü olan özneler de tezahür eder. Yalnız olan özneler, yalnız kalmış kişiler değil, söylemleri ve eylemleriyle yerleşik olana başkaldırmış öznelerdir. Yerleşik olana başkaldırmak zayıfların değil, güçlülerin edimidir. Edimselliğin aktüel oluşudur. Tekilliklerin yalnızlığı çokluklar içerisinde ortaya çıkar. Yalnız olmak hiçbir zaman tam anlamıyla yalnız olmamaktır. Yalnızlığı paylaşmak ve yalnız olmadığımızı tekrar etmek ve bunu fark olarak olumlamaktır. Yalnızlık, olumlamaktır. Olumsuzlanan bir yalnızlığın sonu çileci ve yazgıcı bir nihilizme varır. Olumsuzlama özünde hiçleşmektir. Yalnızlığın hiçleşmesi, yalnızlığın imha olmasıdır. Hâlbuki yalnızlık imha olmaz, kendini var eder, yeğinlik olarak güç derecelerinde ortaya çıkar. Yalnızlık, bir Güç İstencidir. Yalnızlık, bir Conatus'tur. Kişilerin kendi varoluşunu sürdürmesi ve edimselliği ile ortaya çıkar. Yalnızlık, her şeyi içinde barındırabilir, hiçlik hariç. Yalnızlık yoksa, hiçbirimiz yokuz. Ne ben ne sen ne o ne biz ne siz ne de onlar. Hiçbirimiz. Çünkü hepimiz öyle ya da böyle yalnızız. Ve yalnız olmayı ama yalnızlığımızın yalnız olmayışının farkında olmalıyız. Yalnız olan salt seçkin bir deha değil, sınıf bilinci olan bir proleterdir. Yalnız olan mücadele edendir, mücadele ederek varolandır. Gerek politik bir eyleme katılarak, gerek ise varoluşsal sancılarıyla bunalım geçiren bir özne bile mücadelenin içindedir. Mücadele tek bir yere ait değil, tıpkı yalnızlık gibi çoklu yerlerdedir. Yalnızlık gibi mücadele de her yerdedir. Schelling'in dediği gibi: "(...) mücadelenin olmadığı yerde, yaşam yoktur."[1]

[1] F.W.J von Schelling, İnsan Özgürlüğünün Özü Üzerine, Ayrıntı Yayınları, s. 94